Hoofdplaat – Stil zeker?

Hoofdplaat. Dorp aan de rivier. Krap 750 inwoners. Het jongste dorp van Zeeuws-Vlaanderen. Klap na klap kreeg het te verduren. In 2015 ging de school voorgoed op slot. De kinderen gaan nu naar een school in een buurdorp. Met een busje. Eerder was in het supermarktje de allerlaatste klant al gedag gezegd. De sluiting van de twee kerken. Er hielp geen levende ziel aan. Jonge ouders vragen zich af, hoe lang zullen we hier nog blijven wonen? Allemaal niet vrolijk stemmend.

Of is er ook een andere kant van de medaille?
Ja, die is er! Hoofdplaat, een koppig Scheldedorp, léééft.
Peter Verdurmen fotografeerde twee jaar lang het dorpsleven. “Stil zeker?” vraagt een passant aan de man op de dijk. Had je gedacht! Hoofdplaat, 750 inwoners, twee bruisende cafés, een bakker (die in 2015 het 100-jarig bestaan vierde), muziekkorps, voetbalvereniging (die in 2015 na tien jaar weer kampioen werd), KBO-afdeling, vrouwenvereniging, duivenclub, volleybalclubje, wielercomité, inderclub, sjoelclub, dartsclub, dorpsraad, evenementencommissie, het duizelt bijna. Hè, maar 750 inwoners?

Ze houden van tradities daar in Hoofdplaat. Het nieuwjaarsconcert van OBK in het dorpshuis, de bingo van de sjoelclub in café ’t Krikje in de winter, het darttoernooi in het dorpshuis, het cafétoernooi op de velden van VV Hoofdplaat, de krulbolwedstrijd op de kermis, de bevrijdingsmars naar Knokke in november. Alles verandert om ons heen. Hoofdplaat trekt er zich weinig van aan. Hier tikt de klok langzamer. Peter Verdurmen legde het allemaal vast met een scherp oog voor detail. Het leverde een liefdevol dorpsportret op. Oud-jounalist Jan Jansen sprak met Hoofdplatenaren. Ook hij verbaasde zich over het levendige karakter van het kleine geïsoleerde dijkdorp.